Bu şiir Beytepe'de bulunan "Köz" e yazılmıştır... Kendisi gurbet günlerinde karnımızı ve kalbimizi dolduran biricik bir gıda tesisidir...
Közdür adın, asla doyulmaz tadın
Özel bir şey var sende adını koyamadım
Zor senden ayrılmak, yine dayanamadım
Döndüm koşa koşa, lezzete daldım...
Önceleri bilmezdim, ne cahilmişim
Nasıl böyle bi lezzeti görmemişim
Evimden ötesin bayılıyorum sana
Rica ediyorum, baş harflerine baksana...
Bu şiiri bestelerim bile ben 
BKG nin yoğun isteği üzerine yazılmıştır
(köz kardeşliği)
Hani deli mariocu çocuklar vardır ya, onların psikolojisi çok fenadır... Mesela mario oynuyosundur, yanına gelip şurda kutu var ordan zıpla bi boru çıkcak falan diyerek oyunu senden alırlar bi bakarsın iki dakikada son bölüme gelmişler... Onca gizli kapıyı, kutuyu bulmak için nası bi psikopat olmak gerektiğini bi düşünsenize... Adamlar kendilerini marioyu sevdiceğine kavuşturmaya adamış yav...
Arabaya otomobil diyen insan, sen çok janjanlı bi insansın ya... Çiçek gibi araba demek varken niye kasıyosun... Bi de sen binaenaleyh, bil mukabele, gayrıihtiyari gibi sözcükleri kullanmaya müsaitsin bence...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder